pokochaj-mnie.fotkoblog.pl

Do kieszeni chowam najwspanialsze chwile, aby móc kiedyś wyciągnąć je wszystkie i śmiało powiedzieć 'czasami bywałam szczęśliwa' .

Wszystko się jakoś nie układa. Mam wrażenie, że to jakieś pieprzone Prawo Murphy'ego. Po pierwsze babcia. Nie jest najlepiej. Jest słaba i jak na złość cały czas coś z nią nie tak. Jutro zostanie przewieziona na Ryk. Mam nadzieje, że tam się wyleczy.

W chwili upadku potrzebujemy po stokroć więcej czułości...

Jakby tego było mało to jeszcze zachorowałam. Wyglądam okropnie. Katar nie daje mi żyć, ale powoli jest coraz lepiej. Myślę, że do środy jakoś wyzdrowieje.

Łza - kolejna srebrzysta kropla w oceanie bezsilności.

Psychicznie nie jest lepiej. Mam dość tego wszystkiego!!! Mam dość czekania, wciąż tylko nadziei i złudzeń… Ale nie mogę się poddać.

Może i wyglądam spokojnie, ale w głowie zabijałam już tysiące razy.

Czekam choć nie wiem czy jest na co. To trwa zbyt długo. Dziś równy miesiąc od ostatniego spotkania. 31 dni to zdecydowanie za dużo. Nie mogę już…

Poniedziałek bez Ciebie. Wtorek bez Ciebie. Środa bez Ciebie. Czwartek bez Ciebie. Piątek bez Ciebie. Sobota bez Ciebie. Niedziela bez Ciebie.

Dobrze, że tydzień ma tylko 7dni.

Potrzebuje po prostu uciec na jakiś czas. Odszyć się od sms, facebooka, szkoły, a nawet rodziny. Chcę pobyć trochę sama. Uspokoić emocje, przemyśleć wiele spraw, które na to czekają, zrobić to co mam zaplanowane od tygodni. Moja psychika nie działa poprawnie. Mam dość. Mam dość tego narzekania, tych kłótni, tych wszystkich problemów…

Kłopot polega na tym, że choć można zamknąć oczy, nie da się zamknąć myśli.

Lirycznie powiedziawszy, wszystko się pierdoli!